Ey İnsan Oğlu,
Neden ?
Yağmur yağınca!
Toprak kokusu güzel gelir sana,
Sanki kendinden bir parça,
Belki huzura yolculuk,kalpten sahibine,
Gökyüzü karanlık,
Şimşekler çakıyor ya düşünceler de !
Ümitsizliğin gecesinde,
Mum ışığı gibi dünya aydınlığa bürünüyor ya,
Yeni umutlara yolculuk.
Yağmur yağınca!
Gemiyi limanı boş verip de toprak olası geliyor insanın,
Mesela!
Belki ölüme hasret ruh bedende, ızdıraptan kurtuluş,
Veya bir solukluk mutlulukta nefes almaca,
Sevgiliye, kavuşmanın aşkı yürekte yanar ya,
Şimşekler bulutlarla yaratıldığında,
Yağmur yağınca!
Hiç bir şeye benzemez,
Ne güzel de gelir Toprak kokusu burnuna,
Ey İnsan Oğlu
Acizliğinin farkındalığına varsana.
Mustafa Sait AKSAKAL
