Oluk oluk akıyor yalnızlık

Oluk oluk akıyor yalnızlık hüzün içinde
Akıyor gözyaşları gecenin dibine,
Sessiz haykırışlar Kalpte
Herkes yaşıyor derdini kendi kendine,
Anlamaz, anlayamaz insanı , Kimse !
                  Mustafa Sait AKSAKAL 

Görünmüyor

Umut penceresinden görünmüyor
Güzel bir kaç küçük şeyler, hüzün düşmüyor
Bir araya gelmeyen yakamdan
Serap dahi olsa
..razıydım oysa

Güneş yok ufukta yalnızlık   buz gibi erimiyor
Karanlık almış gitmiş başını hayata
Mutluluğun kapalıdır önü
Yol bulamıyor ki gelmeye şaşırmış yönü
Kayboluşlarda..
Haykırışlar var bu yalan dünyaya,
Hayatın içindeki insanlara,
Sessiz uçsuz bucaksız
Duyan yok, Görünmüyor.

Çıkarcı düşüncelerde kulaklar sağır
O kadar kör olmuş gözler,
Para olmuş tüm sözler
Samimiyet bitmiş kalpler de bilinmiyor,
"Değer" alınır satılır " Sevgi " pazarda
İnsanlık hani nerde, hangi dünyada
Bir an önce çıkmalı yolculuğa
Veda etmeli içi boş gösterişli bu Han'a
İsyanım var haşa HAK'KA değil
HAK'KIN yarattığı insanlara
İnsanların amaç edindiği paraya,
Tüm fikriyatı olan çıkarlarına,

Umut penceresinden görünmüyor
Güzel bir kaç küçük şeyler, huzur adına
Razıydım serap dahi olsa.
 Mustafa Sait AKSAKAL