Ne umutsuzduk geleceğe,
Nede umutluyduk,yarınlara,
Küçük hayellerimiz olurdu,
Günü yaşar anı yaşar,
Düşünce ağlardık sadece,
Cezalarımız olurdu,
Yaramazlıklarımıza karşılık
Biraz hüzünlenirdik,
Ama yinede her zaman,
Başlayınca oyuna,
Oyunlarla mutluyduk,
Unuturduk herşeyi,
Çocuktuk.
Mustafa Sait AKSAKAL
