Diz çökersin kimsenin bilmediği bir anda,
Vurgun yemiş geminin batmasına ramak kala,
Yalnızlığın buzulun da donmak üzereyken tam o anda,
Bitti bitecek umutların hayata,
Şafak'ın sahibi gösterir kendisini kullarına,
Sabrın mükafatını verir müslümanlara,
Yakın değilmidir şah damlarından dahada,
Karanlığın dibi de olsa,
Güneş gösterirse kendini
Dünyaya..
İnsanlara..
Ol emri verilince tüm olaylara hatta
Gül tomurcuğuna
İnsan uyanmazmı ölüm uykusu da olmuş olsa,
Bitmez sanılan dertlere, tüm sıkıntılara
..erimezmi buzul da olsa
..yalnızlıklar ölüm dahi de olsa
Şimdi sıra Baharda
Hazırlık başlamalı temmuzda, ağustos da yanmaya,
Belkide saklıdır tüm sırlar,
Gülün tomurcuğunda..
Aşk, Güneşinin yeniden doğuşuna.
yz&rs:// Mustafa Sait Aksakal//
